Tomasz Pycior - Wesele na wsi

WESELE NA WSI - SZTUKA DLA WSPÓŁCZESNYCH CZY PRZEŻYTEK?


{jcomments on}Współcześnie ludzka egzystencja sprowadzona została do wymiaru materialnego, który zmienia zachowania społeczne. Łatwy dostęp do informacji, możliwość kontaktowania się ze wszystkimi na świecie oraz szybki rozwój techniki prowadzą do zacierania własnych, odrębnych cech kulturowych. Mass media kształtują obraz człowieka, któremu niepotrzebne bywają tradycja, język, wartości i idee.

Współczesny człowiek przestaje dbać o własne korzenie. Autor Wesela na wsi stara się przekazać dawny język, tradycje, które przez dzisiejsze społeczeństwo odchodzą w zapomnienie. Ukazuje bogatą i barwną kulturę polskiego narodu. Dzisiaj słychać: „Przecież to obciach"; wszyscy gonią za pieniądzem i zatapiają się w zgubnych wzorcach zachodnich; nikt nawet nie stara się wspomnieć, że kiedyś właśnie inaczej było i powinniśmy to kultywować.

Wesele na wsi to sztuka, która zawiera w sobie wszystkie przejawy dawnego życia na wsi. Tomasz Pycior opisuje zwyczaje związane z wiejskim weselem. Na jarmarku spotykają się dwaj mężczyźni, którzy mają dzieci na wydaniu. Od słowa do czynu niezbyt długa droga. Przed naszymi oczyma, sytuacja rozwija się w sposób bardzo płynny. Wszystkie rozmowy prowadzone są gwarą. Kolejno autor ukazuje zwyczaje, takie jak darcie pierza i towarzyszące temu rozmowy i tańce. Następnie opisuje z dużą dawką humoru zrękowiny oraz dzień wesela.

Każdy czytelnik tego tekstu lub widz odszuka coś dla siebie. Liczne anegdoty, życiowe rady, starsze pokolenie przypomni sobie zwrotki śpiewanych niegdyś przyśpiewek weselnych. Wydaje się, że pozycje takie już ścielą półki bibliotek, niemniej jednak śmiem twierdzić, iż dla społeczeństwa wiejskiego, i nie tylko, to dobra lekcja tradycji, dawnych zapomnianych zwyczajów, polskiej tożsamości.

„Wesele na wsi" to miniatura sceniczna lekka w odbiorze. Czyta się ją z przyjemnością i na koniec pozostaje niedosyt, że tak szybko skończyć się musiała. Podobnie jak poezja Tomasza Pyciora, jego Wesele na wsi zawiera prostą filozofię życia. Autor, doświadczony przez życie, ustami postaci wypowiada swoje przemyślenia, nie stroni od pochwał i nie unika krytyki. Doskonale operuje żartem, do tego stopnia, że niekiedy boki można zrywać.

Kreuje świat ciekawy, który pozostaje w pamięci, świat, który niegdyś był nam tak bliski, a teraz powoli odchodzi, ulega przeobrażeniom. Uważam, że Wesele na wsi to obowiązkowa lektura dla tych, którzy kochają polską piękną wieś.

Mariusz Bożek


Tomasz Pycior
Urodzony w 1941 roku, w Trzcianie k/Mielca. Wykształcenie średnie techniczne. Długoletni pracownik WSK - PZL Mielec, obecnie emeryt.

Jego pasje to poezja klasyczna, pieśń i muzyka ludowa. Tworzy okolicznościowe kuplety i wiersze o różnej tematyce. Utwory ukazują się w lokalnej prasie: „Korso" , „Wieści" , „Nadwisłocze". Drukowane były w almanachach grupy literackiej „SŁOWO", pt.: „Z podróży na wyspy słowa", „W rytmie słowa" , „Pędzlem, piórem, pasją" , „Tęczowe ogrody" , „Mosty ponad czasem", „w Albumie - urywek z życia" wydanym przez GOKiS Gminy Czermin i w almanachu „Strzeż mowy ojców, strzeż ojców wiary" (2006 - 2009r.) wydany przez Gminną Bibliotekę Publiczną w Tuszowie Narodowym w 2009 roku. Jego wiersze były nagradzane w różnych konkursach.

Dotychczas ukazały się trzy jego własne tomiki poezji: „Zostawić ślad" (2009r.), „Rymowane myśli i spostrzeżenia" (2010 r.) oraz „Sens życia" (2011 r.).

Please publish modules in offcanvas position.