W podobnym tonie brzmi wiersz „Upływający czas”. Poznajemy w nim pikantne szczegóły z życia autorki, niezwykle trzeźwo spoglądającej na świat i poddającej się w zupełności woli Bożej:

Nieodłącznie związany z tematem starości, poprzez gorzką prawdę przemijania, zakończony podobną puentą jak ostatnie oba wiersze jest wiersz „Odejście Gieni”:

Pomimo pozornej banalności autorce, w treści tego wiersza, udało się sprytnie przemycić w treści wiele prawd, które nierozłącznie są związane z bytem człowieka, a od których nikt nie jest w stanie uciec. Można też puentę tego wiersza „… Kochajmy wszystkich ludzi, jak Bóg nakazał, bo na każdego przyjdzie czas…”starać się zrozumieć poprzez słynne słowa ks. Jana Twardowskiego „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą…”. Podobieństwo wydaje się uderzające, chociaż puenta z powyższego wiersza została zapisana innymi słowami. To również przemawia na korzyść tej poezji, gdyż Halina Działowska napisała te słowa w kwiecie wieku. Wielbiła słowem Boga w różnych sytuacjach, nawet w tych bolesnych odciskających piętno, poddawała się jego woli.

Głęboko ją rozumiała i potrafiła się z nią pogodzić. W swych poszukiwaniach twórczych chodziła różnymi ścieżkami, próbowała mierzyć się z przeróżną tematyką o czym świadczy chociażby wiersz „Jubilatka”:

Wierszem o podobnej tematyce jest wiersz „Gipsowe wspomnienia”:

Ten wiersz, jak i wiele poprzednich, świadczy o głębokiej religijności autorki. Po prostu miała we krwi posłuszeństwo Bożej woli, stąd tak często w jej wierszach pojawiają się motywy religijne. Czciła Boga swym życiem i poezją. Motyw życia i śmierci bardzo często pojawia się w tych dywagacjach.

Dwa z jej wierszy odnoszą się do Jana Pawła II i zostały napisane po śmierci naszego Wielkiego Rodaka. Pierwszy z nich to „Ojcze święty”:

Drugim wierszem napisanym przy tej okazji jest wiersz „Pamięci Naszego Rodaka”:

• Poprzedni artykuł